Historia
HISTORIA SZKOŁY W WIERZBNIE
Przełom października/ listopada 1945 r.
Publiczną Szkołę powszechną w Wierzbnie założono na przełomie października i listopada 1945 r. Zorganizowała ją przedwojenna nauczycielka z województwa tarnopolskiego pani Ludwika Czarnowa. Nie było uroczystego otwarcia i nie ma konkretnej daty początku szkoły.
Pani Czarnowa przyjechała do Wierzbna, do swojej bliskiej rodziny. Zastała wolny budynek po niemieckim urzędzie, który nadawał się na szkołę. Były dzieci w wieku szkolnym pozbawione nauki, więc wspólnie z mieszkańcami uporządkowała jedno pomieszczenie tego budynku, aby mogły się w nim uczyć. Ławki i tablicę przywieziono z sąsiedniej wsi, ktoś z mieszkańców Wierzbna podarował stół dla nauczyciela i do szkoły zaczęli przychodzić pierwsi uczniowie. Początkowo było ich kilku, ale już w połowie roku szkolnego 1945/1946 szkoła zdołała objąć swoim nauczaniem 51 dzieci.
Przez pierwsze dwa lata uczniowie dochodzili do szkoły z odległych miejscowości nawet z Gęsic, bowiem szkoła obejmowała swoim zasięgiem 9 miejscowości. W skład obwodu Publicznej Szkoły Powszechnej w Wierzbnie wchodziły wówczas następujące wsie: Wierzbno, Marszowice, Janków, Miłonów, Piskorzów, Swojków, Gęsice, Sobocisko, Polwica.
Praca dydaktyczna odbywała się wówczas w 2 oddziałach a najwyższą klasą była klasa czwarta. Dzieci uczyły się na dwie zmiany w klasach łączonych. Pierwszą zmianę stanowiły klasy: trzecia i czwarta a drugą pierwsza i druga. Nauka odbywała się w jednym pomieszczeniu.
Główny budynek szkolny swoją historia sięga 1990 r. W roku 1945 był zniszczony, ale w roku 1948 na starych fundamentach stanęła nowa szkoła. Budynek posiadał 4 sale.
W roku 1946/47 do szkoły uczęszczało już 88 uczniów najwyższą klasą w tym roku była klasa V a pracowało już 2 nauczycieli Pani Ludwika Czarnowa i Józef Owczarski, który objął stanowisko kierownika szkoły i pełnił tą funkcję nieprzerwanie aż do 1956 r. (pochowany 10.06. 1993 r na Oławskim cmentarzu).
Założycielka szkoły pani Ludwika Czarnowa po dwóch latach pracy przeniosła się do Wrocławia, gdzie znalazła mieszkanie i o wiele lepsze warunki pracy. – (zmarła 4.10.1997 r pochowana we Wrocławiu).
Stopniowo zwiększała się liczba uczniów w roku szkolnym 1947/48 wynosiła 105. Najwyższą klasą była w tym roku klasa VI. Dopiero od roku 1948/49 Publiczna Szkoła Powszechna w Wierzbnie stała się szkołą siedmioklasową.
Wzrastaniu ilości uczniów towarzyszy powiększanie się kadry pedagogicznej. W roku 1949/50 do pracy w szkole przychodzi młoda nauczycielka, która wkrótce wchodzi za mąż za kierownika szkoły. Państwo Owczarscy Zofia i Józef zapisali się w dziejach szkoły ofiarną pracą mającą na celu podnoszenie efektów jej działalności. Zwłaszcza pani Zofia Owczarska wspominana jest przez mieszkańców Wierzbna i byłych uczniów, jako osoba niezwykle pracowita, miła, uprzejma, niosąca pomoc każdemu, kto jej potrzebował. Praca małżeństwa Owczarskich to nie tylko nauczanie, lecz również rozliczne kontakty ze środowiskiem, prowadzenie amatorskich zespołów skupiających dzieci, młodzież i dorosłych
W okresie sprawowania funkcji kierowniczej przez Józefa Owczarskiego pracują w szkole różni nauczyciele. Są to przeważnie ludzie młodzi, którzy nie posiadają przygotowania do pracy pedagogicznej. Na 14 osób zatrudnionych w tym okresie tylko 3 osoby posiadają wymagane kwalifikacje tzn. mają ukończone liceum pedagogiczne. Większość nauczycieli pracujących w tym okresie w SP w Wierzbnie stanowią kobiety, których liczba wynosi 8, podczas gdy mężczyzn jest 6 (tak sytuacja zachowuje się do dzisiaj na 26 zatrudnionych nauczycieli tylko 4 nauczycieli to mężczyźni).
Filar kadry zatrudnionej w tym okresie stanowią, więc państwo Owczarscy i pan Mieczysław Kułaga, który pracuje tu 7 lat.
W roku 1946/47 zmniejszył się obwód Publicznej Szkoły Powszechnej powstały szkoły w Piskorzowie, Sobocisku oraz 4-klasowe szkoły w Polwicy i Marszowicach.
Pod koniec listopada 1945 r. powołany został komitet rodzicielski, który aktywnie wspomaga działania nauczycieli w tym zakresie.
We wrześniu 1946/47 powstaje w szkole koło PCK. Działalność tego koła obraca się wokół zagadnień higieny i jej wpływu na zdrowie człowieka.
W 1949/50 powstaje w Wierzbnie Organizacja Harcerska prowadzona przez Panią Zofię Owczarską.
O poziomie pracy decydują nauczyciele. Od ich wiedzy, zaangażowania się w życie szkoły zależy bardzo dużo. Wierzbiańska szkoła miała szczęście. Uczyło w niej dużo dobrych nauczycieli, którzy swoje życie osobiste całkowicie podporządkowali szkole i uczniom. Ich trud włożony w kształtowanie umysłów i charakterów pozostał we wdzięcznej pamięci wychowanków. Praca wychowawcza przebiegała tak jak w każdej szkole podstawowej w kraju. Kształtowane są postawy patriotyczne, demokratyczne. Wpajane są dzieciom i młodzieży pozytywny stosunek do pracy. Niemało wysiłku wkładają nauczyciele w przekonanie niektórych rodziców o konieczności posyłania dzieci do szkoły.
Praca opiekuńcza tamtego okresu to niesienie pomocy dzieciom biedniejszych poprzez sprawiedliwy rozdział darów społecznych(pieniędzy, obuwia, odzieży, żywności).
Od początków istnienia Szkoły Podstawowej nauczyciele ofiarnie pracowali na rzecz środowiska. Kierujący wówczas szkołą Józef Owczarski i jego małżonka Zofia potrafili pozyskać dla szkoły niemalże całą społeczność lokalną. Ważniejsze wydarzenia w życiu szkoły np., inauguracja i zakończenie roku szkolnego choinka noworoczna, dzień sportu szkolnego, akademie, stawały się wydarzeniami w życiu mieszkańców obwodu szkolnego.
Szkoła w latach czterdziestych i pięćdziesiątych faktycznie pełniła rolę ośrodka kultury, byłą jedynym miejscem zebrań mieszkańców wsi, przedstawień amatorskich i wyświetlania filmów.
Wiosną 1949 roku przeprowadzono rejestrację analfabetów i półanalfabetów w całym obwodzie szkolnym. Jesienią tegoż roku rozpoczęto prowadzenie kursu nauki początkowej dla dorosłych. Po uporaniu się z analfabetyzmem Szkoła Podstawowa w Wierzbnie podjęła inne zadania związane z podnoszeniem poziomu oświaty wśród dorosłych. W ramach realizacji tego zadania otwarto wieczorową Szkołę Podstawową dla Pracujących w Wierzbnie, która działała przez 4 lata począwszy od roku szkolnego 1952/53. Szkołą tą kierował Mieczysław Kułaga nauczyciel tutejszej szkoły podstawowej. Pod koniec lat pięćdziesiątych (od r. 1957/58) odbywają się w Szkole Podstawowej w Wierzbnie zajęcia z młodzieżą w Szkole Przysposobienia Rolniczego. Obok prowadzonych przez szkołę form oświaty dla dorosłych i młodzieży, otwarta ona byłą dla różnego rodzajów kursów.
Szkoła współpracowała również z SHR Polwica. Szkoła otrzymywała od zakładu autobus na wycieczki, wyjazdy do kina, opery i muzeum we Wrocławiu. SHR dostarczało bezpłatnie mleko dla dzieci w ramach prowadzonej corocznie akcji szklanki mleka. W zamian za to SHR Polwica oczekuje od szkoły pomocy w zbieraniu ziemniaków lub innych płodów rolnych jesienią a wiosną w zbieraniu na polach kamieni.
Od roku szkolnego 1956/57 zmienia się kierownictwo szkoły i całe grono pedagogiczne kierownikiem szkoły został mianowany Tadeusz Bronowicki, który kierował szkołą do roku 1965/66. Równocześnie z nim zatrudnia się w Szkole Podstawowej w Wierzbnie jego małżonka Danuta Bronowicka.
W okresie tym nie uległ zmianie stopień organizacyjny Szkoły Podstawowej w Wierzbnie, bowiem była ona ciągle szkołą 7- klasową.
1957/58
odbywają się w Szkole Podstawowej w Wierzbnie zajęcia z młodzieżą w Szkole Przysposobienia Rolniczego. Obok prowadzonych przez szkołę form oświaty dla dorosłych i młodzieży, otwarta ona byłą dla różnego rodzajów kursów.
1960 Zastępcą kierownika szkoły zostaje Danuta Bronowicka
1963/64 Zastępcą kierownika zostaje Kazimiera Bednarczuk. Szkoła posiadała 9 oddziałów (klasy szóste i siódme były podwójne)
30.08. 1964
Ustalono regulamin uczniowski min uczniowie mają obowiązek nie spóźniać się i systematycznie uczęszczać na zajęcia lekcyjne, przynosić do szkoły wszystkie niezbędne przybory szkolne, po dzwonku wchodzić parami do klasy i zajmować miejsca. W czasie lekcji siedzieć prosto i nie rozmawiać, nie zajmować się sprawami postronnymi
W roku szkolnym 1963/64 szkoła miała 9 oddziałów (klasy szóste i siódme były podwójne) a w roku 1964/65 oraz 1965/66 po 8 oddziałów.
1965/66 odbyła się wizytacja szkoły przez Inspektora Wydziału Oświaty pana Cichewicza w związku z przygotowaniem szkoły do 8-letniego nauczania
Od roku szkolnego 1966/67 zmienia się zarówno stopień organizacyjny szkoły, jak i jej kierownictwo. W roku tym wydłuża się okres nauki w Szkole Podstawowej w Wierzbnie, bowiem staje się ona szkołą 8-klasową. Kierownikiem szkoły władze oświatowe mianują Kazimierę Stępkowską, byłą uczennicę a następnie nauczycielkę tej szkoły.
w roku 1966 po raz pierwszy w dziejach SP w Wierzbnie zatrudniono nauczyciela z tytułem magistra – Stefana Pacholczyka uczącego matematyki.
09.1970 – spotkanie z prezesem ZBOWiD-u plutonowym Ireneuszem Piaseckim
7. 11. 1970 – uroczysta akademia z okazji 52 rocznicy Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Październikowej.
17. 01. 1971 r – w 25 rocznicę wyzwolenia warszawy zorganizowano poranek, na który złożyły się wiersze i piosenki o stolicy
28. 11. 1972 r – wprowadzenie w szkole obowiązku ćwiczeń śródlekcyjnych oraz organizacji dużych przerw międzylekcyjnych
1973 r Samorząd Uczniowski prowadzi gazetkę „Nasze sprawy” a Drużyna Harcerska prowadzona przez panią Jadwigę Godzik przygotowała obchody 500 rocznicy urodzin M. Kopernika.
Od początków istnienia Szkoła Podstawowa w Wierzbnie podlegała Powiatowemu Inspektorowi Oświaty w Oławie. Zmiany w tym zakresie, dokonują się dopiero w roku szkolnym 1974/75, kiedy to Szkoła Podstawowa w Wierzbnie przechodzi pod Zarząd Administracyjny Szkół w Domaniowie. Oznacza to, że nadzór pedagogiczny i ekonomiczny nad szkołą w Wierzbnie sprawuje Gminny Dyrektor Szkół w Domaniowie. Nadzór metodyczny spełnia Kuratorium Oświaty we Wrocławiu poprzez swoich wizytatorów.
Od 1974 roku szkoła nadal mieści się w dwóch budynkach.
Budynek I o powierzchni użytkowej 570 m mieści 5 sal, sekretariat, gabinet dyrektora, pokój nauczycielski i bibliotekę. W roku 1975 doprowadzono bieżącą wodą.
II budynek, w którym na parterze mieściła się szkoła a na piętrze służba zdrowia.
1975/76 Powstanie ogniska przedszkolnego,
11.1976 r. – powstanie drużyny zuchowej prowadzona przez panią Teresę Bartoszek
Zorganizowano wycieczki dla młodszych klas do Sobótki
Dla starszych Kraków- Oświęcim- Wieliczka- Ojców
Przez cały rok prowadzono dożywianie
7.02. 77 powstaje w szkole koło przyjaciół ZBOWiD. Koło liczy 15 osób opiekunem jest Kazimiera Stępkowska
Maj 1977 r – za zajęcie I miejsca w Gminnej Olimpiadzie Matematycznej – Elżbieta Skrzyńska
I miejsce na Olimpiadzie J. rosyjskiego na terenie gminny – Alicja Moroz
Zorganizowano zimowisko w Polwicy dla 100 uosób
15. 12.1977 – otwarto Izbę Pamięci Narodowej
1977 –Grzegorz Franczyk I miejsce w Olimpiadzie biologicznej w Oławie
Za szczególną pracę w samorządzie szkolnym, wzorowe zachowanie, pracę społeczną oraz bardzo dobre wyniki w nauce otrzymała Srebrną Tarczę przyznaną przez Gminnego dyrektora szkół w Domaniowie- uczennicy Dorocie Swadek.
1979 r. Pani Aniela Kułaga otrzymuje srebrną odznakę LOP za działalność w zakresie ochrony przyrody
1980 Ognisko przedszkolne zostaje przemianowane na oddział przedszkolny nazwany klasą „0”.
Ważnym w historii faktem jest utworzenie w r. 1975/76 ogniska przedszkolnego, które w roku 1980 przemianowane jest na oddział przedszkolny nazwany klasą „0”.
1980 r. Harcerki Elżbieta Stępień i Małgorzata Florek w nagrodę za wzorową pracę w drużynie wzięły udział w Chorągwianym Dniu Brązowych Sznurów we Wrocławiu oraz otrzymały nagrody
1980 r.
II miejsce drużyny piłki ręcznej na zawodach międzyszkolnych szkół w gminie Domaniów
II miejsce reprezentacji szkoły w lekkiej atletyce
IV miejsce Romana Kukli w tenisie stołowym na zawodach międzyszkolnych szkół w gminie Domaniów
W roku 1980/81 dyrektor szkoły Kazimiera Stępkowska, która w całym okresie swojej działalności nie szczędziła wysiłków mających na celu podniesienie na wyższy poziom efektów pracy szkoły, zostaje powołana na stanowisko zastępcy gminnego dyrektora szkół. Po odejściu Pani K. Stępkowskiej szkołą przez rok, czyli 1980/81 kieruje Aniela Kułaga.
Po roku sprawowania funkcji dyrektora Aniela Kułaga rezygnuje z zajmowanego stanowiska. Wówczas na stanowisko dyrektora powołany zostaje Zygmunt Trościaniec, który pełni swoją funkcję do listopada 2001 r. aż do przejścia na emeryturę.
W szkole odbywają się różne uroczystości, konkursy. Szkoła nadal jest centrum kultury, wychowuje pokolenia absolwentów.
Od grudnia od 2002 roku do 2008 stanowisko dyrektora Zespołu Szkół w Wierzbnie obejmuje wieloletni nauczyciel oraz wicedyrektor Pani Jadwiga Godzik.
14 października 2005 roku nastąpiło otwarcie nowej części budynku, w którym znajduje się 19 dużych pomieszczeń w tym dwie specjalistyczne pracownie. Dzięki dotacji z Ministerstwa Oświaty o wysokości 150 tyś zł oraz funduszy z Urzędu Gminy szkołą została wyposażona w nowoczesny sprzęt i nowoczesne pomoce naukowe. Europejski Fundusz Społeczny podarował uczniom sprzęt komputerowy.
W roku 2005 został ogłoszony konkurs na logo szkoły. Logo przedstawia sowę.
Kolejne lata pracy szkoły to ustawiczne bogacenie bazy w nowoczesne pomoce dydaktyczne, audiowizualne, sprzęt komputerowy a także wszelkiego rodzaju remonty i modernizacja budynku szkoły.
W 2008 r. po przejściu na emeryturę Pani Dyrektor Jadwigi Godzik stanowisko dyrektora zostaje powierzone Beacie Borek, która tę funkcję pełni do chwili obecnej.
Historyczną chwilą był dzień 7 maja 2009 r., kiedy to szkoła otrzymała imię Adama Mickiewicza oraz sztandar. Ten moment utrwalił się w sercach wszystkich uczniów, nauczycieli i rodziców. Przygotowanie do nadania imienia szkole rozpoczęły się w sierpniu 2008 r. poprzez zaplanowanie i przygotowanie planu działania, rozdanie zadań dla poszczególnych zespołów. Na przełomie października i listopada społeczność uczniowska wraz z rodzicami i mieszkańcami wsi zdecydowała, że szkoła powinna nosić imię naszego wieszcza narodowego Adama Mickiewicza. I tak 7 maja 2009 roku szkoła uchwałą rady gminy posiada imię. Podczas uroczystości szkoła również otrzymała sztandar szkoły, przekazany przez radę rodziców oraz pamiątkową tablicy poświęconą pamięci patrona szkoły. W uroczystościach wzięło udział wielu znamienitych gości. Wśród zaproszonych obecni byli: emerytowani nauczyciele szkoły, oraz liczni sponsorzy i przyjaciele Szkoły oraz poprzedni Dyrektorzy Szkół, którzy służyli radą i pomocą. Również Rada Rodziców bardzo pomogła przy organizacji nadania imienia szkole, poprzez przygotowanie poczęstunku oraz zapewnienie funduszy na ten cel. W tym roku również ważną datą w życiu szkoły był 8 grudzień 2009 r. Tego dnia uroczyście nastąpiło otwarcie Boiska Orlik 2012 r. Boisko wybudowano w ramach rządowego programu „Moje boisko – Orlik 2012”. Budowę rozpoczęto na początku lipca tego roku, a zakończono 30 listopada. Inicjatorem budowy boiska był wójt Gminy Domaniów Marek Chudy. Koszt inwestycji to milion złotych. Z budżetu gminy wydano na ten cel nieco ponad 300 tysięcy złotych. Resztę po połowie sfinansowano z budżetów ministerstwa sportu oraz województwa dolnośląskiego.
20 marzec 2015 r. to kolejna historyczna i bardzo ważna data w życiu szkoły. Od początku istnienia szkoła nie posiadała Sali gimnastycznej aż do 20 marca 2015 roku. W tym dniu dokonano uroczystego otwarcia sali sportowej im. Szymona Kołeckiego. Inicjatorem budowy tego obiektu, na który szkoła czekała 20 lat była wójt Gminy Domaniów Dorota Swadek- Schneider a otwarcia dokonał wójt Wojciech Głogulski. Uroczystość zgromadziła wielu gości. Uroczystość uświetnił swoją obecnością Szymon, Kołecki absolwent naszego Zespołu Szkół. Obok wywodzącego się z Wierzbna Prezesa związku podnoszenia ciężarów na otwarcie sali przybyli: wicemarszałek województwa dolnośląskiego Ewa Mańkowska, dolnośląski kurator oświaty Beata Pawłowicz, starosta powiatu oławskiego Zdzisław Brezdeń, burmistrzowie, wójtowie sąsiednich gmin, wójt Gminy Domaniów Wojciech Głogulski, przewodniczący Rady Gminy Domaniów Bogdan Beń wraz z radnymi, dyrektorzy szkół w Gminie Domaniów i wielu innych gości min.
- Attila Adamfi - Dyrektor Generalny Międzynarodowej Federacji Podnoszenia Ciężarów
- Ryszard Gorczyca - honorowy prezes LKS Polwica Wierzbno
- Leszek Rabórski - prezes dolnośląskiego związku podnoszenia ciężarów
- Mariusz Jędra - wiceprezes polskiego związku podnoszenia ciężarów
- Bartłomiej Bonk- sztangista, olimpijczyk
- Grzegorz Kleszcz - sztangista, olimpijczyk
Budynek Sali sportowej przeznaczony jest do zaspokojenia potrzeb Zespołu Szkół w Wierzbnie potrzeb sportowo –rekreacyjnych mieszkańców Gminy Domaniów oraz potrzeb klub podnoszenia ciężarów LKS Polwica Wierzbno.
W budynku znajdują się trzy sale sportowe:
1. Główna sala sportowa z przeznaczeniem na potrzeby uczniów Zespołu Szkół w Wierzbnie i mieszkańców Gminy
2. Sala fitness
3. Sala ćwiczeń sportowych z przeznaczeniem głównie, jako sala klubowa klubu podnoszenia ciężarów LKS Polwica.
Kierownicy i dyrektorzy szkoły w Wierzbnie i ich zastępcy
1945 – Ludwika Czarnowa
1946- 1956 r. Józef Owczarski
1956- 1966 – Tadeusz Bronowicki
1966- 1980- Kazimiera Stępkowska
1980- 1981 – Aniela Kułaga
1981- 2002 – Zygmunt Trościaniec- dyrektor
Jadwiga Godzik ----wicedyrektor 1990-2002
2002- 2008 - Jadwiga Godzik ---- dyrektor
Anna Jorman – wicedyrektor 2002- 2008
2008- dziś - Beata Borek – dyrektor
Anna Jorman – wicedyrektor 2008-2010, 2013 - 2020
Małgorzata Urysz- Rosłońska wicedyrektor 2011-2012
Joanna Wituszyńska wicedyrektor 2012-2013
Magdalena Górecka- Wołosiuk wicedyrektor 2020-2024
Monika Urbanek wicedyrektor od 2024